Zaterdag 2 juli 2016
Het doel voor de Marmotte was duidelijk; goud halen. Dat betekende dat ik binnen 8 uur en 13 minuten de 175km met 5.000 hoogtemeter moest volbrengen. En dat is gelukt, eindtijd: 7:06:54! Een dik uur onder de limiet voor goud.
Het zat ook allemaal wel mee. Het weer was perfect: 16-20 graden zonder al teveel zon. Er was in de middag regen voorspeld. In de laatste 5 kilometer op de Alpe d’Huez begon het nog wel te regenen maar de hoosbui in de afdeling van de Galibier / Lautaret ben ik gelukkig voorgebleven. De wind in de laatste kilometer voor top van de Galibier was wel even pittig, zeker omdat de stijgingspercentages toch al boven de 8% liggen.
Ik was ook blij dat ik in de eerste startgroep zat. Dat neemt niet weg dat je nogsteeds met ongeveer 1.500 man start (van de 8.000 in totaal). Maar dat zorgde er wel voor dat je in de eerste klim, Col du Glandon, wel je eigen tempo kon rijden. Drie jaar geleden lukte dat niet. Toen startte ik in de laatste groep en was het in een groot peloten omhoog rijden. De eerste kilometers gingen rap. Bijna 39 per uur tot de voet van de Glandon. De klim van 26 kilometer zelf ging wel lekker.
Na de afdaling van de Glandon direct een groepje gevormd om het vlakke stuk naar de voet van de Telegraphe makkelijk door te komen. Jammer dat je dan met 3 man het werk moet doen in een groep van ongeveer 30 renners. Toch ook dat stuk met bijna 35 per uur lekker doorgetrapt.
De Telegraphe ging lekker. Zoals altijd eigenlijk. Denk dat ik hem al een keer of 8 opgereden ben. Constant een procent of 7. Lekker ‘warmdraaien’ voor de Galibier. Mijn favoriete Col. Ook die ging wel lekker. De laatste kilometers dus wel wat zwaarder maar ik was zeker nog niet moe op de top. Benen voelden na 120km en drie cols nogsteeds wel goed. Daarna een afdaling van 40 kilometer naar de Alpe d’Huez.
De vorige keer dat ik de Marmotte deed, ging ik daar echt stuk. Toen was het ook wel ruim boven de 30 graden. En was ik nog niet aan het trainen voor een Ironman 😉. Ik heb normaal gesproken echt een hekel aan de Alpe d’Huez. Niet mijn berg, maar vandaag ging hij wel redelijk. Omdat ik inmiddels wel doorhad dat ik goud zou halen, heb ik hem vrij relaxt omhoog gefietst. En dus na iets meer dan 7 uur binnen.
Dit was de laatste ‘test’ richting Ironman Maastricht. Na Ironman Kraichgau 70.3 geeft ook dit veel vertrouwen. Nu twee weken volle bak trainen in de Bourgogne. Dank je Steff, dat ik meteen 33 uur mag trainen deze week haha. 4 weeks to go!