Zaterdag 8 september 2018

Toch aan de start in Almere, zes dagen na de halve in Zuid Afrika. Aanvankelijk zou ik dit weekend gestart zijn in Wales in een eerste serieuze poging voor Kona te gaan. Maar omdat ik mij kwalificeerde voor het WK op de 70.3 verschoof dat plan naar volgend jaar. In zeven dagen tijd 2 halves doen leek mij wat enthousiast. Maar na mijn mindere race in Zuid Afrika had ik toch wel de behoefte die kater te proberen weg te spoelen. Ik herstelde ook wel redelijk van die race dus na overleg met Steff toch van start gegaan. Ik moest wel racen om te finishen van hem en mocht niet zomaar uitstappen.

Dinsdag toen ik terugkwam uit Afrika besloten ervoor te gaan en de woensdag, donderdag en vrijdag easy te trainen. Ik voelde mij eigenlijk wel goed en had er ineens erg veel zin in. Het startbewijs had ik vorig jaar al gewonnen dus eigenlijk weinig reden meer om niet meer te starten! Uiteraard wel een beetje de vraag hoe het zou uitpakken om twee middle distance races in één week te doen. Wat het extra leuk maakte is dat veel Trivana mannen ook gingen starten: Marcel, Gijs, Martin, Michael en Alexander stonden ook allemaal aan de start.

Zwemmen (strava) | In Almere pasten ze voor het eerste rolling start toe. Ik kende dat wel vanuit Ironmans en vind dat wel lekker. Wel jammer… De start vond nu op de kant plaats. Vorig jaar zwom iedereen ook al meer dan 1.900 meter en toen startte je meer dan 50 meter verderop in het water. Het zwemmen werd er dus nóg langer op. En net als vorig jaar startte de halve afstand een uur na de hele waardoor je toch weer zigzaggend door de achterblijvers moest. Voor niemand leuk. Ze kunnen de halve echt beter een half uur later van start laten gaan. Anyway… Ik had heerlijk gezwommen. Kwam er meteen lekker in. De eerste kilometer ging in 13:46. Niet eerder ging ik zo snel. Tempo kon ik eigenlijk wel aardig vasthouden. Toen ik het water uitkwam had ik 1:27/100 meter gemiddeld gezwommen. Wat dat betreft een PR, maar doordat ik er 2.077 meter op had zitten, lukte het maar net om onder de 30 minuten te blijven. Jammer… Had wel de hoop onder de 28 minuten te duiken, wat gelukt was bij een ‘normale’ 1.900 meter zwemmen.

Fietsen (strava) | Mijn wissel van fietsen naar lopen was slecht. Eigen schuld… want ik dook de tent van de hele afstand in. Toen ik dat doorhad wilde ik wat te enthousiast omdraaien en gleed ik hard uit. Was even bang dat het einde race zo zijn maar het bleef bij een (denk ik) gekneusde pink. De wisselzone was ook langer dan vorig jaar dus sowieso minder snel. Meteen lekker hard weg op de fiets. Ik wilde minimaal net zo snel als vorig jaar gaan, zeker omdat de omstandigheden op de regen na vergelijkbaar waren. Tot aan de Knardijk wind mee. Daar aangekomen reed ik 41,7 gemiddeld. Ik had nog niet naar snelheid gekeken en vooral op vermogen gereden. Ook met wind mee lekker blijven trappen. Fietsen ging echt lekker. Niet meer de vorm van Frankfurt, maar kon ook met wind tegen wel gas blijven geven. Bij het Gooimeer aangekomen reed ik nog 39,1 gemiddeld en wist ik dat ik bijna 3 minuten sneller zo zijn dan vorig jaar. Uiteindelijk 39 gemiddeld en in 2:21:59 het fietsonderdeel afgelegd (gem. 247 watt).

Lopen (strava) | Pas bij het lopen wilde ik gaan nadenken over een eindtijd. Zwemmen en eerste wissel waren immers lang. Met fietsen had ik weer wat tijd teruggepakt. Ik begon precies na 3:00 uur aan de halve marathon. Als ik net zo ‘snel’ als op het WK zou lopen zou ik net een PR pakken. Normaal gesproken moet dat makkelijk lukken, maar vorige week ging het lopen echt heel erg slecht. Nu voelde het direct al wel iets beter. Zoals gewoonlijk de eerste 2 kilometer te hard gestart met 4:05 en 4:13. Na 2km dreigde er even kramp in te schieten maar die bleef toch uit. Eerste rondje ging toch wat moeizaam en was inclusief sanitaire stop. De tweede ronde ging iets beter. Tempo was nog steeds niet hoog en lag rond de 4:35-4:40. Dat moet echt sneller kunnen, maar ik had er vrede mee. Het laatste rondje toch nog maar was gas erbij om een PR veilig te stellen. Het lukte me om rond de 4:30 te gaan lopen. En de laatste kilometers nog wat harder. Uiteindelijk in 1:36 de halve gelopen. Niet super, maar na vorige week ok. Zeker omdat het de tweede halve in een week tijd was en ik mij op de fiets niet heb ingehouden. Heerlijk om nu met een lekkerder gevoel op de finish af te lopen!

Een PR dus! Hij stond op 4:39:18 (Almere 2017) en heb hem nu op hetzelfde parcours aangescherpt naar 4:36:31. De kater van vorige week is weggespoeld en het seizoen heb ik op deze manier toch lekker afgesloten. Na een PR op de halve marathon in februari, een PR op de hele Ironman in juli nu ook nog een PR op de halve. Wat voelt progressie maken toch lekker! Maar ik weet ook dat de halve echt nog harder kan. Met een snellere eerste wissel en een fatsoenlijk halve marathon had ik echt gewoon onder de 4:30 gekund. Zeker op een parcours met de reguliere 1.900 meter zwemmen en 90km fietsen (ipv 92). 4:30 wordt dan maar een doel voor volgend jaar!