Menu Home

2018 | Ironman Frankfurt

Zondag 8 juli 2018

36813579_10217347694471089_6913718064504635392_nEen nieuw PR: 9:42:08. Heel erg blij mee. Ik moest er wel enorm diep voor gaan, maar het is gelukt. Tijd had ik vooraf eigenlijk uit mijn hoofd gezet. Met bijna 30 graden in de race wilde ik mij daar niet op stukbijten. Ik hoopte natuurlijk wel op een PR en vooral de marathon onder 3,5 uur te lopen. Maar onder deze omstandigheden moet je er ook vrede mee hebben als dat niet lukt.

Zwemmen (strava) | Ik was bij de start eigenlijk (bijna oncomfortabel) relaxt. En ook de nacht ervoor prima geslapen. De eerdere keren lukte dat maar moeilijk. Vroeg op, want ik wilde 4:45 de bus naar de wisselzone pakken. Bandjes oppompen en gelukkig (!) toch ook wetsuit aantrekken. Het water was op 23 graden blijven steken dus wetsuit was toegestaan.

Met Ricardo stond ik bijna helemaal vooraan bij de start. Blijkbaar dachten niet heel veel mensen onder de 55 minuten te zwemmen. Het zwemmen ging wel ok. Ik denk dat het beter zou moeten kunnen maar met 58 minuten niet ontevreden (1:33/100 meter). Ik had niet echt een flow te pakken maar het kostte ook niet heel veel moeite. Nagenoeg zelfde tijd als vorig jaar in Maastricht.

Fietsen (strava) | Na een redelijk soepele wissel op de fiets. Het eerste stuk richting Frankfurt liep lekker. Beetje aflopend dus dat is lekker warmdraaien. Maar nadat ik Frankfurt door was, werd het gevoelsmatig toch hard werken. Ik kwam er de eerste 60 kilometer echt niet in. Begon ook ineens mijn knie en rug te voelen. Denk dat ik een beetje aan het harken was. Pas bij het ‘keerpunt’ merkte ik dat er best een windje stond. En juist in het eerste stuk zaten de meeste hoogtemeters. Veel vals plat met wind tegen. Aan het eind van de eerste ronde reed ik boven de 36 gemiddeld. Snelheid dus wel ok! De tweede ronde van 85 kilometer ging wel beter. Lukte mij beter om cadans te vinden en een fatsoenlijk vermogen te trappen. Al met al goed gefietst en geen risico genomen want ik wilde echt fris aan de marathon beginnen.

Jammer dat het parcours 185,3 kilometer was. Volstrekt niet nodig want er zat een onbenullig ‘heen en weertje’ in het parcours. Blijkbaar heeft dat dorp ook genoeg geld betaald aan Ironman om opgenomen te worden in het parcours. Een tijd onder de 5 uur zat er ondanks 36,4 gemiddeld dus niet in (5:06:27). Aangekomen in de tweede wisselzone zag ik dat ik wel goed lag. Er hingen nog niet veel fietsen dus dat was wel een soort bevestiging van mijn goede fietstijd.

Lopen (strava) | En dan weer het oude bekende gevoel van het begin van de marathon. Zal het goed gaan? Mijn derde pas, want de enige twee marathons die ik liep waren die in Ironman Maastricht de afgelopen twee jaar. De eerste kilometer dacht ik echt dat ik mij inhield maar zag toch dat ik die in 4:15 liep. Toen besloten toch een toiletstop te maken. Op de fiets hoefde ik dit keer niet… Hoewel ik echt mega veel heb gedronken misschien toch een eerste teken voor mijn ‘incidentje’ na de race. Ik wilde eigenlijk in de wisselzone een stop maken maar daar waren bij/na de tent geen dixies. Jammer, want dit ging ten koste van mijn marathon tijd en niet van mijn wissel 😉

De eerste van de vier rondes ging wel goed. Tempo afbouwen en rond de 4:40 per kilometer gaan lopen. Dit hield ik vrij makkelijk vol. Wel wandelen door de bevoorrading om water, zout, sponsen en ijs aan te pakken. Continu met ijs en sponsen gelopen want het was bijna 30 graden. Ook de tweede ronde ging goed. De halve marathon liep ik in 1:39. Op dat moment had ik dus al wel een lekkere marge om de hele in 3:30 te lopen.
Bij 22 kilometer begon ik mijn benen wel te voelen. Maar ik kon het tempo toch nog wel redelijk vasthouden. Bij 25 kilometer dacht ik dat ik echt nodig een sanitaire stop moest maken, maar dat bleek vals alarm. Jammer, want kost toch weer een minuut. Net als vorig jaar werd het na 28 kilometer wel echt afzien. Kilometers van boven de 5:00/kilometer wisselde ik af met kilometers rond de 4:50. Wel echt heel gaaf was dat op dat moment Jan Frodeno even in zijn laatste ronde voorbij kwam knallen. Wat ontzettend mooi om te zien hoe soepel hij nog loopt na bijna 40 kilometer! Ook super was het publiek. Wat een mensenmassa zeg. Langs het gehele parcours stonden mensen aan te moedigen, soms rijen dik! Vrijwel geen rustig plekje. Dat sleept je er echt doorheen.

De laatste ronde in! Ik keek op mijn horloge en zag dat als ik niet teveel tijd ging verliezen de marathon binnen 3,5 uur zou kunnen lukken. En op dat moment durfde ik ook pas te denken aan een PR. Die stond op 9:47. Als mijn marathon doel zou lukken, zou dat ook lukken! De laatste ronde was wel echt een héle lange. Mijn benen begonnen te protesteren. Het werd een soort intervaltraining. Kilometer boven de 5:30 gevolgd door een kilometer rond 4:50. En dat ging zo door tot het eind. Maar het gevoel dat je weer gaat finishen overheerst. En dat geeft je wel echt energie. In de laatste kilometer toch nog even flink aanzetten om te finishen in een eindtijd van 9:42 en een marathon in 3:29:24! PR dus met 5 minuten aangescherpt op een parcours met 7 extra fietskilometers (t.o.v. Maastricht) en bijna 30 graden. Dat brak mij na de finish wel op…

In eerste instantie voelde ik mij nog wel goed. Meteen met Ricardo – die Europees kampioen werd in zijn agegroup! – naar de massage. Wel wat cola gedronken maar had nog geen echte honger en waarschijnlijk na de finish ook te weinig gedronken. We wachtten daar op Marcel die zijn PR ook aanscherpte! Maar toen werd ik niet lekker. Erg licht in mijn hoofd en braakneigingen.

Ricardo haalde een dokter en ik moest mee naar de medische tent. Bloeddruk bleek aan de lage kant te zijn (110-60). Toen deze iets was gestegen mocht ik na een half uurtje weer weg. Maar opnieuw voelde ik mij niet goed en nu moest ik wel overgeven. Opnieuw naar de medische tent en na aandringen van Ricardo en Julia brachten ze nu een infuus aan. Ik begon inmiddels ook een beetje te shaken, dus dat was een goede beslissing. Bizar dat je je na een uur zoveel beter voelt… Weer een uur later kwam ook de eetlust weer terug en voelde ik mij eigenlijk best weer ok!

Maar hé, wat een fantastische dag was het weer. Enorm diep gegaan, maar ook enorm blij met het resultaat. En ook enorm blij met de support die er weer was: familie Scholten, Lily, Ria en Hetty, Michelle, Suuz en Matthias en natuurlijk Juul. Echt helemaal top, zo fijn om jullie allemaal steeds langs het parcours tegen te komen. Steff natuurlijk ook weer bedankt voor de coaching, veel progressie gemaakt in het afgelopen jaar. Dank dank dank!

Ricardo, jij ook enorm bedankt voor je hulp na de finish, fijn om op dat moment in goede handen te zijn! En wat een fantastische race heb je gehad man. Mooi om dat van dichtbij mee te maken. Marcel, ook jij enorm diep gegaan, maar je PR mag er wezen, grote klasse! En Juul, je hebt enorm goed voor mij gezorgd. Zowel voor de race, tijdens de race maar vooral ook na de race. Je hebt vrij geregeld om er zeker van te zijn dat ik gezond genoeg was om naar huis te kunnen rijden. Over een maand ga ik jou er doorheen slepen in Maastricht. Ik weet zeker dat je die finish gaat bereiken!

En nu…. Even niets en dan in september wederom met Ricardo en Juul op pad. Dan het WK op de halve afstand in Zuid-Afrika. Maar eerst even herstellen ?