Zondag 29 april 2018
4:43:22
Tevreden? Zeker! Ik ging de wedstrijd eigenlijk redelijk relaxt in. Marbella was vooral een test richting de hele van Frankfurt en (tot gisteren) de hele van Wales. Een paar maanden geleden had ik wel top 5% van mijn agegroup opgeschreven. En dat is precies gelukt! Maar nog mooier en geen rekening mee gehouden, ik heb mij geplaatst voor het Ironman 70.3 World Championship in South-Africa!
Zwemmen (0:23:06 – 1.500 meter!) [strava link] | Het zwemmen was ingekort omdat het één groot golfslagbad was. Dat het parcours was ingekort, was van tevoren niet aangekondigd dus kwam het tijdens het zwemmen een beetje als verrassing. De eerste paar honderd meter tegen de golven ging wel maar na de eerste boei kregen we ze van de zijkant. Dat was echt heftig. Je komt niet in een ritme en klapt elke keer met je kop op het water. Ik bleef wel rustig en zwom op zich wel ok. Snelheid niet echt top met 1:32/100 meter maar onder deze omstandigheden prima.
Fietsen (2:41:57) [strava link] | Vier dagen voor de race hadden we het parcours al verkend. Dus we wisten dat het zwaar zou worden. Met ruim 1.400 hoogtemeters op 90km mijn zwaarste fietsonderdeel tot nog toe. Gelukkig kom ik juist tot mijn recht in de bergen. De zware intervallen van de winter en trainen met vermogensmeter werpen nu zijn vruchten af. Helaas begaf mijn vermogensmeter het vorige week dus moest ik het nu zonder doen. Dan maar op hartslag maar vooral op gevoel. En volgens mij is dat goed gelukt.
Na 7 kilometer kregen we meteen de eerste serieuze klim voor ons kiezen die op een paar hele kleine stukjes na doorliep tot kilometer 20. Op dat punt heb je er dan inmiddels ongeveer 600 hoogtemeter opzitten. Echt een fantastisch mooie klim met uitzicht op Spaanse dorpjes en de zee. De klim heb ik best doorgetrapt, daar ben ik met 63 kilo nou eenmaal in het voordeel. Inmiddels haalde ik ook de eerste vrouwen pro’s bij. Bovenaan lag de gemiddelde snelheid op 26.4, even wennen haha.
Via mooie brede wegen afdalen. Bijna alles in ligstuur. Af en toe wel even oppassen want inmiddels kwam er een aardig windje op. Die later nog wel heftig werd. Bij 30 kilometer zat er een lusje in het parcours, dat bijna helemaal heen en weer was. Op dit punt zag ik de eerste mannen pro’s voorbij (terug)komen. Dit zaten toen ongeveer 7 kilometer voor mij dus ik wist dat ik best lekker aan het trappen was. Na de lus lang afdalen naar het keerpunt.
Vanaf het keerpunt het saaiste stukje fietsparcours. Lange rechte wegen met wind tegen en dus ook weer omhoog. Veel stukken van een procent of 7. Dat rijdt normaal wel lekker door maar met tegenwind toch best heftig. Na ongeveer 50 kilometer heb je dan 1.000 hoogtemeters in de benen. De laatste 450 hoogtemeters zaten in kilometer 50-70. Daar kreeg ik opnieuw de bevestiging dat het goed ging. Ik zat echt redelijk voorin. Hele pelotons kwamen voorbij aan de andere kant van de weg richting het keerpunt.
Vanaf kilometer 70 was het 13 kilometer vol dalen op een schitterende weg. Wederom in ligstuur. Omdat de wind vol tegen stond kwam de snelheid ondanks vol meetrappen niet boven de 74 km/h uit, anders hadden mensen hier zeker de 100 aangetikt. Beneden aangekomen lag de gemiddelde snelheid inmiddels op 33 km/u. De laatste 7 kilometer stukjes vals plat omhoog toch nog een beetje gas gegeven. Vaak merk je dat veel anderen zich dan echt voorbereiden op het lopen. Daar haalde ik dan ook nog wel wat mensen in. Uiteindelijk 33.4 gemiddeld gefietst. Garmin gaf 1.450 hoogtemeter aan. Moet ik tevreden mee zijn!
Lopen (1:31:41) [strava link] | Ik begon als 10e in mijn agegroup aan het lopen. Ik had zowel de 10e zwemtijd als de 10e fietstijd. Dat wist ik overigens tijdens de race niet. Het lijkt traditie te worden maar net als vorig jaar was mijn voorbereiding met lopen nu niet ideaal. Goede halve marathons aan het begin van het jaar; mijn PR met 7 minuten aangescherpt. Maar de laatste twee weken erg veel last van mij kuit gehad. De sportmassage van Paula en de naalden van Bart hebben hem net op tijd opgeknapt. Alleen dus niet erg veel kilometers gemaakt in de laatste weken.
Lopen was een semi-verhard parcours langs het strand. Asfalt met laagje zand erop. Echt heel erg mooi en voelde alsof je op de hei liep, heerlijk! Twee rondes van 10,5 kilometer op ook een heen en weer parcours. De temperatuur was gelukkig nog prima. Ik denk 20-25 graden. Wel best wat wind die je dus 2x mee had en 2x tegen had. Helaas moest ik na 7 kilometer echt een sanitaire stop maken. Daarna heb ik wel echt nog lekkerder gelopen. Niet eerder liep ik een halve marathon in een triathlon zo vlak en ook zonder te wandelen. Dat was altijd een dingetje bij mij, maar inmiddels lijkt dat aardig te verdwijnen gelukkig. Uiteindelijk een nieuw PR in de halve in een triathlon, 4 minuten eraf gehaald.
Overall gevoel: heel erg blij met de progressie tot dusver. Ik ben echt een stap verder dan vorig jaar. Zwemmen gaat harder, al kon ik dat hier nog niet echt hard maken op basis van de tijd. Meer power bij het fietsen. En veel constanter in de halve marathon. Mega blij mee. Dank Steff Overmars voor de begeleiding!
En nu dus gewoon naar het WK Ironman 70.3 in Zuid-Afrika! Nooit verwacht en echt getwijfeld of ik het slot zou pakken. Want het plan was in Wales een eerste serieuze poging te wagen voor Kona kwalificatie. Dat kan nu niet omdat het WK een week ervoor zit. Maar ja, hoe vaak krijg je de kans op een WK te starten… Dus toch maar het slot geaccepteerd. Dan volgend jaar maar een poging voor Kona. Ik start wel gewoon in Frankfurt, maar daar is het veld zo sterk dat ik onder de 9 uur moet duiken voor kwalificatie. Dat lijkt mij nog wat te ambitieus, richting de 9:30 zou al een hele mooie stap zijn. We gaan het zien, wordt een mooi seizoen!